Ο πόνος στην πλάτη κατέχει ηγετική θέση μεταξύ όλων των συνδρόμων πόνου, εμφανίζεται στο 80-100% των ανθρώπων και προκαλεί μακροχρόνια αναπηρία στο 4% του παγκόσμιου πληθυσμού, είναι η δεύτερη πιο συχνή αιτία προσωρινής αναπηρίας και η πέμπτη συχνότερη αιτία νοσηλείας . Ο επίμονος ή συχνά επαναλαμβανόμενος πόνος στην πλάτη μπορεί να προκαλέσει μεγάλη ταλαιπωρία στον ασθενή και να μειώσει σημαντικά την ποιότητα ζωής.
Σε αυτό το άρθρο, θα σας πούμε ποιες ασθένειες και καταστάσεις μπορεί να προκαλέσουν πόνο στην πλάτη, πώς να εξετάσετε ασθενείς με πόνο και ποια θεραπεία μπορεί να συνταγογραφήσει ένας γιατρός.
Ταξινόμηση του πόνου στην πλάτη
Από παθοφυσιολογικής άποψης διακρίνονται οι αλγογόνοι, οι νευροπαθητικοί και οι δυσλειτουργικοί τύποι πόνου. Ο πόνος στον πόνο προκύπτει από την άμεση βλάβη των ιστών και την ενεργοποίηση των περιφερειακών υποδοχέων πόνου. Ο νευροπαθητικός πόνος εμφανίζεται όταν υπάρχει βλάβη στο σωματοαισθητικό σύστημα. Ο δυσλειτουργικός πόνος εμφανίζεται λόγω νευροδυναμικών διαταραχών στο κεντρικό νευρικό σύστημα. Κατά την εξέταση ασθενών με δυσλειτουργικό πόνο, συνήθως δεν είναι δυνατό να εντοπιστούν οργανικές ασθένειες που θα μπορούσαν να εξηγήσουν την εμφάνιση του συνδρόμου του πόνου. Υπάρχουν και συνοδοί πόνοι, χαρακτηριστικό παράδειγμα των οποίων είναι η οσφυαλγία.
Ανάλογα με τη θέση του συνδρόμου πόνου, υπάρχουν οι ακόλουθοι τύποι πόνου στην πλάτη:
- Αυχεναλγία – πόνος στον αυχένα;
- Αυχενική κρανιαλγία – πόνος στον αυχένα που εξαπλώνεται στο κεφάλι.
- Τραχηλοβραχιαλγία – πόνος στον αυχένα που ακτινοβολεί στο χέρι.
- Θωρακαλγία – πόνος στη μέση της πλάτης και στην περιοχή του θώρακα.
- Lumbodynia – πόνος στην οσφυϊκή και/ή στην οσφυοϊερή περιοχή.
- Lumboischialgia – πόνος στο κάτω μέρος της πλάτης που ακτινοβολεί κάτω από το πόδι.
- Σακραλγία – πόνος στην ιερή περιοχή.
- Κοκκυδυνία – πόνος στην ουρά.
Ανάλογα με την πορεία του συνδρόμου πόνου, γίνεται διάκριση μεταξύ οξείας (διάρκειας λιγότερο από 4 εβδομάδες), υποξείας (διάρκειας 4 έως 12 εβδομάδων) και χρόνιας (διάρκειας άνω των 12 εβδομάδων) μορφών. Στους περισσότερους ασθενείς που αναζητούν ιατρική βοήθεια, ο πόνος στην πλάτη είναι οξύς, διαρκεί αρκετές ημέρες και ανακουφίζεται εύκολα με μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα και μυοχαλαρωτικά. Στο ένα τρίτο περίπου των ασθενών, ο πόνος επιμένει για έξι εβδομάδες και γίνεται μόνιμος. Η χρονιότητα του συνδρόμου πόνου μπορεί να οδηγήσει στην εμφάνιση στον ασθενή αγχώδεις και καταθλιπτικές διαταραχές, αίσθημα προσδοκίας πόνου, σχηματισμό «συμπεριφοράς πόνου» και ευερεθιστότητα. μια διαφορετική προσέγγιση στη διαχείριση ασθενών, επιλογή πιο σύνθετων θεραπευτικών σχημάτων συμπεριλαμβανομένων των αντικαταθλιπτικών.
Ανάλογα με το ποιες δομές της σπονδυλικής στήλης εμπλέκονται στην παθολογική διαδικασία, στην κλινική εικόνα κυριαρχούν τα συμπιεστικά ή αντανακλαστικά σύνδρομα. Τα συμπιεστικά σύνδρομα συμβαίνουν όταν οι αλλοιωμένες δομές της σπονδυλικής στήλης συμπιέζουν τις ρίζες, τα αιμοφόρα αγγεία ή τον νωτιαίο μυελό. Τα αντανακλαστικά σύνδρομα προκύπτουν από ερεθισμό διαφόρων δομών στη σπονδυλική στήλη. Ανάλογα με τον εντοπισμό, διακρίνονται τα σπονδυλογενή σύνδρομα της αυχενικής, της θωρακικής και της οσφυοϊερής σπονδυλικής στήλης.
Αιτίες πόνου στην πλάτη
Ο πόνος στην πλάτη είναι ένα κοινό σύμπτωμα πολλών ορθοπεδικών και νευρολογικών παθήσεων, ορισμένων ασθενειών εσωτερικών οργάνων, μεταβολικών διαταραχών και διεργασιών όγκου. Ας ρίξουμε μια πιο προσεκτική ματιά στις πιο κοινές αιτίες πόνου στην πλάτη.
Εκφυλιστικές παθήσεις της σπονδυλικής στήλης
Η οστεοχόνδρωση της σπονδυλικής στήλης είναι μια από τις πιο κοινές αιτίες πόνου στην πλάτη. Η θέση του πόνου αντιστοιχεί στην έκταση της βλάβης. Έτσι, ο πόνος στον αυχένα, που μερικές φορές ακτινοβολεί στο κεφάλι, υποδηλώνει παθολογικές αλλαγές στην περιοχή του αυχένα, ο πόνος στη σπονδυλική στήλη στη μέση της πλάτης υποδηλώνει βλάβη στη θωρακική περιοχή και στην οσφυϊκή περιοχή υποδηλώνει προβλήματα στην οσφυοϊερή σπονδυλική στήλη. . Ο πόνος στην οστεοχονδρωσία είναι συνήθως μέτριος, θαμπός, σταθερός ή περιοδικός, αυξάνεται μετά τη σωματική δραστηριότητα και υποχωρεί κατά την ηρεμία. Από φόβο μήπως προκληθεί επίθεση, οι ασθενείς αλλάζουν αργά και προσεκτικά τη στάση τους.
Με την πρόοδο των παθολογικών αλλαγών, η οστεοχόνδρωση της σπονδυλικής στήλης μπορεί να οδηγήσει στο σχηματισμό μεσοσπονδυλικής κήλης, η οποία χαρακτηρίζεται από τοπικό παροδικό αμβλύ πόνο, που αυξάνεται με τη σωματική δραστηριότητα, εξαφανίζεται με παρατεταμένη παραμονή σε στατική θέση και σε ξαπλωμένη θέση. Σταδιακά ο πόνος γίνεται σταθερός, που σχετίζεται με έντονη μυϊκή ένταση. Μερικοί ασθενείς αναπτύσσουν οσφυϊκή οσφυαλγία και οσφυϊκή οσφυαλγία – κρίσεις οξέος, έντονου πόνου στην οσφυϊκή περιοχή και στην οπίσθια περιοχή του μηρού.
Οι εκφυλιστικές αλλαγές στις αρθρώσεις της όψης που συνδέουν τις αρθρικές διεργασίες των παρακείμενων σπονδύλων έχουν ως αποτέλεσμα σπονδυλαρθρώσεις, η οποία εκδηλώνεται ως τοπικός πόνος που εμφανίζεται κατά την κίνηση και υποχωρεί κατά την ηρεμία. Καθώς η νόσος εξελίσσεται, οι ασθενείς εμφανίζουν πρωινή δυσκαμψία και επίμονο θαμπό πόνο στην πλάτη στην πάσχουσα περιοχή, ο οποίος αυξάνεται με την παρατεταμένη στάση του σώματος.
Μια άλλη εκφυλιστική ασθένεια της σπονδυλικής στήλης, η οποία συνοδεύεται από θαμπό πόνο στην πλάτη, είναι η σπονδύλωση - μια χρόνια παθολογία που σχετίζεται με εκφυλιστικές αλλαγές στα πρόσθια μέρη των μεσοσπονδύλιων δίσκων, ασβεστοποίηση του πρόσθιου διαμήκους συνδέσμου και σχηματισμό οστεοφύτων στο πρόσθιο και πλευρικά μέρη Η σπονδυλική στήλη. Ο πόνος στη σπονδύλωση είναι τοπικού χαρακτήρα και αυξάνεται προς το τέλος της ημέρας με φόντο την υπερκόπωση, την υποθερμία και τις ξαφνικές κινήσεις, μερικές φορές τη νύχτα. Η σπονδύλωση χαρακτηρίζεται από πολύ αργή εξέλιξη. Εάν δεν υπάρχουν άλλες παθήσεις της σπονδυλικής στήλης, οι κλινικές εκδηλώσεις μπορεί να μην επιδεινωθούν για δεκαετίες.
Ανωμαλίες της σπονδυλικής στήλης
Ο πόνος στην πλάτη συχνά παρατηρείται σε συγγενείς ανωμαλίες της σπονδυλικής στήλης, που μερικές φορές συνδέονται με νευρολογικά συμπτώματα. Ορισμένες δυσπλασίες της σπονδυλικής στήλης παραμένουν ασυμπτωματικές για μεγάλο χρονικό διάστημα και γίνονται εμφανείς μόνο στην εφηβεία ή ακόμα και στην ενήλικη ζωή. Ο πόνος στην πλάτη μπορεί να εμφανιστεί με τις ακόλουθες ασθένειες:
- Δισχιδής ράχη.Η κλειστή μορφή της παθολογίας εκδηλώνεται με μέτριο τοπικό πόνο στην οσφυοϊερή περιοχή, ο οποίος συχνά συνοδεύεται από μειωμένη ευαισθησία και αντανακλαστικά, καθώς και μυϊκή υποτονία.
- Ιεροποίηση.Μια συγγενής ανωμαλία της σπονδυλικής στήλης κατά την οποία το σύνολο ή μέρος του πέμπτου οσφυϊκού σπονδύλου συγχωνεύεται με τον ιερό οστό είναι αρκετά συχνή και συχνά είναι ασυμπτωματική, αλλά μπορεί να σχετίζεται με πόνο σε ορισμένους ασθενείς. Με πρώιμη έναρξη (περίπου στην ηλικία των 20 ετών), ο πόνος εμφανίζεται μετά από υπερβολική σωματική δραστηριότητα, πτώση στα πόδια ή άλμα, που ακτινοβολεί στα κάτω άκρα και μερικές φορές συνοδεύεται από μη φυσιολογικές αισθήσεις. Συνήθως, ο πόνος μειώνεται όταν ξαπλώνετε και αυξάνεται όταν κάθεστε στις φτέρνες σας, πηδάτε ή στέκεστε. Το σύνδρομο όψιμου πόνου προκαλείται από δευτερογενείς αλλαγές στις αρθρώσεις και τους σπονδύλους. Ο πόνος εμφανίζεται στη μέση ηλικία ή μεγαλύτερη και συνήθως εντοπίζεται μόνο στην οσφυϊκή περιοχή.
- Οσφυονίαση.Μια συγγενής ανωμαλία στην οποία ο πρώτος ιερός σπόνδυλος διαχωρίζεται μερικώς ή πλήρως από το ιερό οστό και «μεταμορφώνεται» σε επιπλέον (έκτο) οσφυϊκό σπόνδυλο είναι ο λόγος επίσκεψης στον γιατρό σε περίπου 2% όλων των περιπτώσεων οσφυαλγίας. Η παθολογία εμφανίζεται ακόμη και σε μικρά παιδιά ετών Η κλινική εικόνα εξαρτάται από τη μορφή οσφυϊκής οσφυϊκής μοίρας Με την οσφυϊκή μορφή οι ασθενείς υποφέρουν από πόνο στο κάτω μέρος της πλάτης και κατά μήκος της σπονδυλικής στήλης, ο οποίος ανακουφίζεται με τη λήψη ΜΣΑΦ Χαρακτηριστικό γνώρισμα του ισχιακού μορφή είναι η ακτινοβολία Πόνος στους γλουτούς και στα κάτω άκρα Σε ορισμένες περιπτώσεις σημειώνεται παραβίαση της ευαισθησίας του δέρματος στην περιοχή του μηρού και της οσφυϊκής χώρας.
- Σφηνοειδείς σπόνδυλοι.Οι σφηνοειδείς σπόνδυλοι είναι μια συγγενής, λιγότερο συχνά επίκτητη, ανωμαλία που μπορεί να προκαλέσει παραμόρφωση της σπονδυλικής στήλης και πόνο στην πλάτη. Οι ασθενείς παραπονιούνται για αυξημένη κόπωση κατά τη διάρκεια της φυσικής δραστηριότητας, αδιαθεσία και πόνο στην πλάτη. Ανάλογα με τη θέση της παθολογίας, αυτά τα συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν πονοκέφαλο και δύσπνοια.
Επίκτητες παραμορφώσεις της σπονδυλικής στήλης
Με μικρές παραμορφώσεις στην παθολογία σταδίου Ι-ΙΙ, ο πόνος συνήθως απουσιάζει. Καθώς η διαδικασία εξελίσσεται, εμφανίζονται βασαντικοί ή πονεμένοι πόνοι στην πλάτη, οι οποίοι εντείνονται με φόντο τη σωματική δραστηριότητα και την παρατεταμένη άβολη στάση του σώματος. Το σύνδρομο πόνου παρατηρείται σε παραμορφώσεις της σπονδυλικής στήλης όπως η παθολογική κύφωση και λόρδωση, η σκολίωση, η κυφοσκολίωση και η νόσος Scheuermann-Mau. Σε ασθενείς με κακή στάση του σώματος μπορεί επίσης να παρατηρηθεί ενόχληση και ήπιος πόνος στην πλάτη, που προκαλούνται από μη φυσιολογική στάση και μυϊκή αδυναμία.
Τραυματισμοί στην πλάτη
Οι τραυματικοί τραυματισμοί στη σπονδυλική στήλη και τους γύρω μαλακούς ιστούς είναι μια άλλη κοινή αιτία πόνου στην πλάτη. Η σοβαρότητα του πόνου εξαρτάται από τη σοβαρότητα του τραυματισμού:
- Βλάβη.Όταν εμφανίζεται ένας μώλωπας, ο πόνος στην πλάτη είναι συνήθως τοπικός και μέτριας φύσης, υποχωρεί μετά από μερικές ημέρες και εξαφανίζεται εντελώς 1-2 εβδομάδες μετά τον τραυματισμό.
- Τραυματική σπονδυλολίσθηση.Η μετατόπιση των σπονδύλων τραυματικής φύσης συμβαίνει συχνότερα στην οσφυϊκή περιοχή. Οι ασθενείς παραπονιούνται για μέτριο ή έντονο πόνο στο κάτω μέρος της πλάτης που ακτινοβολεί στα πόδια. Η ψηλάφηση της ακανθώδης απόφυσης είναι επώδυνη, το σύμπτωμα της αξονικής φόρτισης είναι θετικό.
- Συμπιεστικό κάταγμα της σπονδυλικής στήλης.Ο τραυματισμός προκαλείται συνήθως από άλμα ή πτώση από ύψος. Ένας τραυματικός τραυματισμός συνοδεύεται από πόνο με μαχαίρι. Εάν η θωρακική μοίρα της σπονδυλικής στήλης είναι κάταγμα, ο έντονος πόνος στη μέση της πλάτης συνοδεύεται συχνά από δυσκολία στην αναπνοή. Στη συνέχεια, ο ασθενής παραπονιέται για πόνο στην προβολή του κατεστραμμένου σπονδύλου, μέρος του οποίου ακτινοβολεί στην κοιλιά. Ο πόνος μειώνεται όταν ξαπλώνετε και αυξάνεται όταν βήχετε, αναπνέετε βαθιά, κινείτε, στέκεστε, κάθεστε και περπατάτε.
οστεοπόρωση
Η οστεοπόρωση είναι μια παθολογία του οστικού ιστού, η οποία συνοδεύεται από μείωση της μάζας, μείωση της αντοχής και αύξηση της ευθραυστότητας των οστών. Στις περισσότερες περιπτώσεις, η νόσος είναι ασυμπτωματική και ανιχνεύεται κατά την ακτινογραφία. Ωστόσο, ορισμένοι ασθενείς με οστεοπόρωση μπορεί να εμφανίσουν ήπιο πόνο στη σπονδυλική στήλη, πιο συχνά στη θωρακική και οσφυϊκή περιοχή, ο οποίος αυξάνεται με τη σωματική δραστηριότητα. Μερικές φορές ο πόνος στην πλάτη συνοδεύεται από πόνο στα πλευρά και τις αρθρώσεις του ισχίου.
Φλεγμονώδεις και μολυσματικές ασθένειες
Ο θαμπός πόνος και το αίσθημα ακαμψίας στο κάτω μέρος της πλάτης μπορεί να είναι τα πρώτα σημάδια της αγκυλοποιητικής σπονδυλίτιδας, μιας χρόνιας φλεγμονώδους νόσου της σπονδυλικής στήλης και των αρθρώσεων. Χαρακτηριστικό γνώρισμα αυτής της παθολογίας είναι η εμφάνιση πόνου τη νύχτα, αύξηση το πρωί και μείωση της έντασής του μετά από σωματική δραστηριότητα ή ένα ζεστό ντους. Κατά τη διάρκεια της ημέρας, ο πόνος αυξάνεται επίσης κατά την ηρεμία και μειώνεται με τη σωματική δραστηριότητα. Καθώς η νόσος εξελίσσεται, ο πόνος εξαπλώνεται σταδιακά σε ολόκληρη τη σπονδυλική στήλη, η κινητικότητά της περιορίζεται και σχηματίζεται θωρακική κύφωση.
Ο πόνος στην πλάτη μπορεί να εμφανιστεί λόγω μετατραυματικής ή μετεγχειρητικής οστεομυελίτιδας - μιας φλεγμονής του μυελού των οστών που επηρεάζει όλα τα στοιχεία του οστού (περιόστεο, σπογγώδης και συμπαγής ουσία). Με την σπονδυλική οστεομυελίτιδα, ο πόνος στη σπονδυλική στήλη είναι συνήθως σαφώς εντοπισμένος, έχει έντονο εκρηκτικό χαρακτήρα, αυξάνεται απότομα όταν προσπαθείτε να κινηθείτε και συνοδεύεται από υπερθερμία, αδυναμία, πυρετό και έντονο τοπικό οίδημα.
Εάν μια λοίμωξη διεισδύσει στον υποσκληρίδιο χώρο του νωτιαίου μυελού, μπορεί να σχηματιστεί νωτιαίο επισκληρίδιο απόστημα, το οποίο εκδηλώνεται με διάχυτο πόνο στην πλάτη και αύξηση της θερμοκρασίας του σώματος σε υψηλές τιμές. Οι ασθενείς εμφανίζουν τοπική ακαμψία των μυών της σπονδυλικής στήλης, πόνο κατά το χτύπημα των ακανθωδών διεργασιών και θετικά συμπτώματα έντασης. Καθώς αυξάνεται η φλεγμονή, τα τενοντιακά αντανακλαστικά μειώνονται, με αποτέλεσμα πάρεση, παράλυση και πυελική δυσφορία.
Η μολυσματική φλεγμονή της αραχνοειδούς μεμβράνης του νωτιαίου μυελού οδηγεί στην ανάπτυξη σπονδυλικής αραχνοειδίτιδας, η οποία εκδηλώνεται με προσωρινό πόνο στην περιοχή της εννεύρωσης των νευρικών ριζών. Σταδιακά, ο πόνος στη σπονδυλική στήλη γίνεται μόνιμος και μοιάζει με την κλινική εικόνα της ριζίτιδας. Συνοδεύονται από αισθητηριακές και κινητικές διαταραχές καθώς και πιθανή απώλεια ελέγχου της λειτουργίας των πυελικών οργάνων.
Νεοπλάσματα της σπονδυλικής στήλης
Οι καλοήθεις όγκοι της σπονδυλικής στήλης είναι συχνά ασυμπτωματικοί ή συνοδεύονται από ήπια, αργά εξελισσόμενα συμπτώματα. Οι πιο συχνοί όγκοι της σπονδυλικής στήλης που ανακαλύπτονται σε ασθενείς όλων των ηλικιών είναι τα αιμαγγειώματα. Σε περίπου 10-15% των περιπτώσεων συνοδεύονται από τοπικά πόνο στην πλάτη, ο οποίος επιδεινώνεται μετά τη σωματική δραστηριότητα και τη νύχτα. Η αιτία της ανάπτυξης πόνου στο αιμαγγείωμα της σπονδυλικής στήλης είναι ο ερεθισμός των υποδοχέων πόνου του περιόστεου και του οπίσθιου διαμήκους συνδέσμου.
Μεταξύ των κακοήθων όγκων της σπονδυλικής στήλης, το σάρκωμα της σπονδυλικής στήλης είναι το πιο συχνά διαγνωσμένο. Στα αρχικά στάδια, η νόσος χαρακτηρίζεται από ήπιο έως μέτριο διαλείποντα πόνο που επιδεινώνεται τη νύχτα. Η ένταση του πόνου αυξάνεται γρήγορα. Ανάλογα με τη θέση του όγκου, οι ασθενείς αισθάνονται πόνο στα χέρια, τα πόδια και τα εσωτερικά τους όργανα.
Ο πόνος στη σπονδυλική στήλη μπορεί επίσης να είναι σημάδι μετάστασης νεοπλασμάτων εσωτερικών οργάνων. Ο πόνος είναι αρχικά τοπικός, θαμπός, πονεμένος και θυμίζει την κλινική εικόνα της οστεοχονδρωσίας, αλλά εξελίσσεται γρήγορα, γίνεται σταθερός και ανάλογα με την εντόπιση μπορεί να εκπέμπεται στα χέρια ή τα πόδια.
Παράγοντες κινδύνου για την ανάπτυξη πόνου στην πλάτη
Οι παράγοντες που μπορούν να πυροδοτήσουν την εμφάνιση οσφυαλγίας μπορούν να χωριστούν σε διορθώσιμους και μη (κληρονομικότητα, ηλικία, φύλο). Οι ρυθμιζόμενοι παράγοντες περιλαμβάνουν:
- Επαγγελματίας(εργασία κατά την ανύψωση βαρέων αντικειμένων, στατικό φορτίο στη σπονδυλική στήλη, μονότονη σωματική εργασία, συμπεριλαμβανομένης της συχνής κάμψης και στροφής του σώματος, εργασία που συνοδεύεται από διαδικασίες δόνησης).
- ψυχοκοινωνική(Μυϊκή ενόχληση που προκαλείται από οξύ ή/και χρόνιο στρες).
- ατομικά φυσικά και σωματικά χαρακτηριστικά(σκολίωση, κύφωση και άλλες παραμορφώσεις της σπονδυλικής στήλης, αδύναμος μυϊκός κορσέ, μονότονες στερεοτυπικές κινήσεις).
- Κακή διατροφή και γαστρεντερικές παθήσεις(δυσαπορρόφηση βιταμινών Β, κατανάλωση τροφών με υψηλή περιεκτικότητα σε πουρίνες, παχυσαρκία).
- Κακές συνήθειες(κάπνισμα, κατάχρηση αλκοόλ).
Αυτοί οι παράγοντες κινδύνου είναι αρκετά συνηθισμένοι, αλλά μπορούν να εξαλειφθούν ή να περιοριστούν από τη διάρκεια της έκθεσης. Στο πλαίσιο τέτοιων προδιαθεσικών παραγόντων, η υποθερμία, οι δυσμενείς κινήσεις ή μια οξεία στρεσογόνος κατάσταση αρκούν για να εμφανιστεί ένα σύνδρομο πόνου.
Εξέταση ασθενών με οσφυαλγία
Τα κύρια καθήκοντα ενός νευρολόγου κατά την εξέταση ενός ασθενούς με οξεία ή χρόνια οσφυαλγία είναι να καθορίσει μια ακριβή τοπική διάγνωση και αιτιολογία του συνδρόμου πόνου. Στο πρώτο ραντεβού, ο γιατρός συζητά με τον ασθενή όλες τις περιστάσεις που οδηγούν στην εμφάνιση του πόνου.
ιστοριογραφία
Αν και οι ασθενείς περιγράφουν τον πόνο διαφορετικά, ένα προσεκτικό ιστορικό μπορεί να παρέχει ενδείξεις για τους παθοφυσιολογικούς μηχανισμούς που κρύβονται πίσω από το σύνδρομο πόνου.
Ως εκ τούτου, η ανάπτυξη οξέος πόνου με σαφή εντοπισμό, ο οποίος ανακουφίζεται καλά με τη λήψη αναλγητικών και δεν συνοδεύεται από παραβίαση της ευαισθησίας της επιφάνειας, είναι χαρακτηριστική των συνδρόμων πόνου που συνοδεύονται από βλάβη στις αρθρώσεις της σπονδυλικής στήλης, των συνδέσμων και μύες. Ο καυστικός, μαχαιρικός πόνος που ακτινοβολεί στα άκρα και συνοδεύεται από αισθητικές διαταραχές μπορεί να προκληθεί από συμπιεστική ριζοπάθεια.
Ο πόνος που σχετίζεται με βλάβες στα εσωτερικά όργανα συχνά δεν είναι σαφώς εντοπισμένος, μπορεί να συνοδεύεται από ναυτία, αποχρωματισμό του δέρματος και υπερβολική εφίδρωση, έχει συχνά τη φύση του σαν κράμπα και ακτινοβολεί στο άλλο μισό του σώματος.
Πρέπει να σημειωθεί ότι οσφυαλγία χωρίς ακτινοβόληση του άκρου σε ασθενείς ηλικίας κάτω των 50 ετών (χωρίς ιστορικό κακοήθους νεοπλασίας, χωρίς κλινικά σημεία συστηματικής νόσου και χωρίς νευρολογικό έλλειμμα) εμφανίζεται με πιθανότητα έως και 99% που προκαλείται από μυοσκελετικές παθήσεις, για παράδειγμα σύνδρομο μυοπεριτονιακού πόνου ή πόνος στις αρθρώσεις. -Δυσλειτουργία μπάντας.
Ωστόσο, ακόμη και κατά την πρώτη εξέταση του ασθενούς, ο γιατρός δίνει προσοχή σε σημεία που υποδεικνύουν ότι ο πόνος στην πλάτη μπορεί να είναι σύμπτωμα μιας πιο σοβαρής παθολογίας. Έτσι, η παρουσία πυρετού, τοπικού πόνου και αύξησης της τοπικής θερμοκρασίας στην παρασπονδυλική περιοχή μπορεί να υποδηλώνει μολυσματική βλάβη της σπονδυλικής στήλης, απώλεια βάρους χωρίς αιτία, ιστορικό κακοήθων όγκων, επίμονο πόνο κατά την ηρεμία - κακοήθη νεόπλασμα της σπονδυλικής στήλης , που συνοδεύει ραγοειδίτιδα και αρθραλγία - σπονδυλοαρθρίτιδα.
Εξέταση ασθενούς
Μια φυσική εξέταση για πόνο στην πλάτη στις περισσότερες περιπτώσεις καθιστά δυνατό τον προσδιορισμό της πηγής και της παθογένειας του συνδρόμου πόνου και την υποψία ή τον ακριβή προσδιορισμό της φύσης της υποκείμενης παθολογικής διαδικασίας.
Κατά τη διάρκεια μιας νευρολογικής εξέτασης, ο γιατρός δίνει προσοχή στη στάση, τη στάση και το βάδισμα του ασθενούς, ελέγχει για συσπάσεις, παραμορφώσεις και ασυμμετρίες των άκρων, αξιολογεί την κατάσταση της σπονδυλικής στήλης, διευκρινίζει την παρουσία και τη φύση κινητικών, αισθητηριακών και τροφικών διαταραχών και αλλαγών στα τενοντιακά αντανακλαστικά. Με βάση τα δεδομένα της έρευνας και τα αποτελέσματα της εξέτασης, ο νευρολόγος συνταγογραφεί πρόσθετες εξετάσεις στον ασθενή.
Εργαστηριακή και οργανική διάγνωση
Οι εργαστηριακές και οργανικές μέθοδοι έρευνας βοηθούν στη διενέργεια διαφορικής διάγνωσης, στην επιβεβαίωση ή στην απόρριψη της ύποπτης διάγνωσης.
Κατά την εξέταση ασθενών με οσφυαλγία, η ακτινογραφία με λειτουργικές εξετάσεις, η αξονική τομογραφία και η μαγνητική τομογραφία είναι κατατοπιστική. Σε περίπτωση οξείας οσφυαλγίας συνιστάται στους ασθενείς να υποβάλλονται σε γενικές και βιοχημικές εξετάσεις αίματος, καθώς και σε εξετάσεις ούρων.
Σε ορισμένες περιπτώσεις, απεικονιστικές τεχνικές όπως η αξονική τομογραφία και η μαγνητική τομογραφία έρχονται στο προσκήνιο. Το σπινθηρογράφημα ραδιοϊσοτόπων χρησιμοποιείται για τη διάγνωση τοπικών φλεγμονωδών ή μεταστατικών διεργασιών. Η διάγνωση της οστεοπόρωσης βασίζεται στην πυκνομετρία. Για να προσδιοριστεί η έκταση της βλάβης στις δομές του νωτιαίου μυελού και του περιφερικού νευρικού συστήματος, συμπεριλαμβανομένης της αποσαφήνισης του τύπου της ριζοπάθειας, πραγματοποιείται ηλεκτρονευρομυογραφία.
Θεραπεία του πόνου στην πλάτη
Οι κύριοι στόχοι της θεραπείας ασθενών με οσφυαλγία είναι η ανακούφιση από τον πόνο, η πρόληψη του χρονισμού της νόσου, η δημιουργία συνθηκών για ολοκληρωμένα μέτρα αποκατάστασης και η πρόληψη της επανεμφάνισης των παροξύνσεων.
Η βάση της συντηρητικής θεραπείας του συνδρόμου πόνου είναι τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα, τα μυοχαλαρωτικά, τα αντικαταθλιπτικά, οι νευροτροπικές βιταμίνες και κάποιες άλλες μη φαρμακευτικές μέθοδοι που επηρεάζουν κυρίως το παθητικό συστατικό του πόνου, όπως μασάζ, θεραπευτικές ασκήσεις και χειρωνακτική θεραπεία.
Κατά τη διάρκεια της οξείας φάσης, η υπερβολική σωματική δραστηριότητα αποκλείεται, αλλά αντί για παρατεταμένη ανάπαυση στο κρεβάτι, σε αυτούς τους ασθενείς εμφανίζεται πρόωρη επιστροφή στο συνηθισμένο επίπεδο δραστηριότητας προκειμένου να αποτραπεί η ανάπτυξη συνδρόμου χρόνιου πόνου. Συνιστάται αυστηρή ακινητοποίηση για τις πρώτες τρεις ημέρες. Μια ζώνη στερέωσης χρησιμοποιείται για οξύ πόνο στο κάτω μέρος της πλάτης και ένας νάρθηκας αυχένα χρησιμοποιείται για πόνο στον αυχένα. Ωστόσο, η μακροχρόνια στερέωση της αυχενικής ή της οσφυϊκής μοίρας της σπονδυλικής στήλης δεν συνιστάται παρά μόνο σε επιλεγμένες περιπτώσεις, όπως κατάγματα σπονδύλων ή παρουσία οσφυϊκής σπονδυλολίσθησης.
Όταν υποχωρήσει το σύνδρομο πόνου, οι ασθενείς συνταγογραφούνται φυσιοθεραπευτικές διαδικασίες: συνιστάται υπερηχογράφημα, μαγνητική θεραπεία, ηλεκτρική διέγερση, ρεφλεξολογία, θεραπεία άσκησης και μασάζ, πραγματοποιείται χειροκίνητη θεραπεία ανάλογα με τις ενδείξεις.
Σε περίπτωση σπονδυλικής αστάθειας, συμπίεσης της σπονδυλικής στήλης, μεσοσπονδυλικής κήλης ή νεοπλασίας, ο ασθενής μπορεί να συστήσει χειρουργική θεραπεία. Ο τύπος και η έκταση της χειρουργικής επέμβασης καθορίζονται ξεχωριστά από τον θεράποντα ιατρό ή από ιατρικό σύλλογο. Μετά την επέμβαση, χρησιμοποιούνται αντιβακτηριακά και αναλγητικά, νευροτροπικές βιταμίνες και άλλα φάρμακα και πραγματοποιούνται μέτρα αποκατάστασης, συμπεριλαμβανομένων φυσιοθεραπευτικών τεχνικών, μασάζ και φυσιοθεραπείας.